திருச்சிற்றம்பலம் (Thiruchitrambalam)
Friday, July 24, 2020
Wednesday, December 14, 2011
முத்தூட் பைனான்ஸ் அடித்து நொறுக்கப்பட்டது
தஞ்சாவூர் மாவட்டம் பேராவூரணி தாலுக்காவில் உள்ள திருச்சிற்றம்பலம் ஊரில் உள்ள மலையாளி களுக்கு சொந்தமான முத்தூட் பைனான்ஸ் கடையை திறக்ககூடாது என்று அப்பகுதியில் உள்ள தமிழின உணர்வாளர்கள் குரல் நிர்வாகிகளிடம் கேட்டுக்கொண்டனர்.
ஆனால் நிர்வாகிகள் இதை காதில் வாங்கவில்லை. இதையடுத்து திரண்டு வந்த உணர்வாளர்கள் வங்கியின் கண்ணாடிகளை அடித்து நொறுக்கினார்கள்.
http://www.nakkheeran.in/
Friday, November 11, 2011
Thanjavur- தஞ்சாவூர் எங்க மாவட்டம்
Thanjavur is an important center of South Indian art and architecture. Most of the Great Living Chola Temples which are UNESCO World Heritage Monuments are located in and around Thanjavur. The foremost among the Great Living Chola temples, the
Thanjavur is well-connected by roads and railways with other parts of
Etymology
The name Thanjavur is believed to have been derived from "Tanjan", an asura in Hindu mythology, who is believed to have to have been killed at this spot by the Hindu god Vishnu. Also the name is believed to have been derived from Than-sei-oor, it means the place is surrounded by rivers and green paddy fields. The name also may have came from the word seeking asylum (Thanjam) as the Chola king Karikalan had to shift the capital as sea inundated their capital city Poompuhar.
History
There are no references to Thanjavur in any of the Sangam period records though some scholars believe that the city has been existing since then. Kovil Venni, situated at a distance of 15 miles to the east of Thanjavur, was the site of the Battle of Venni between Karikala and a confederacy of the Cheras and the Pandyas. The Cholas seemed to have faced an invasion of the Kalabhras in the 3rd century AD after which the kingdom faded into obscurity. The region around the present-day Thanjavur was conquered by the Mutharayars in the 6th century CE and ruled up to 849 AD.
The Chola Empire 850-1279 AD
The Cholas came once more into prominence through the rise of the Medieval Chola monarch Vijayalaya in about 850 AD. Vijayalaya conquered Thanjavur from mutharayar king Elango Mutharayar and built a temple to the Hindu goddess Nisumbhasudani at this place. His son Aditya I consolidated their hold over the city. The Rashtrakuta king Krishna II, a contemporary of the Chola king Parantaka I claims to have conquered Thanjavur but there exists no evidence to support his claim. Gradually, Thanjavur became the greatest and most important city in the Chola Empire and remained its capital till the construction of Gangaikonda Cholapuram in about 1025 AD.
During the first decade of the eleventh century AD, the Chola king Raja Raja Chola I constructed the
When the Chola Empire began to decline in the 13th century AD, the Pandyas from the south invaded and captured Thanjavur twice, the first in 1218-19 and the second in 1230. During the second invasion, the Chola king Rajaraja III was driven out of his kingdom and sought the help of the Hoysala king Narasimha to get it back. Thanjavur was eventually annexed along with the rest of the Chola kingdom by the Pandya king Maravarman Kulasekara Pandyan I in 1279 AD and the Chola kings were forced to accept the suzerainty of the Pandyas. The Pandyas ruled Thanjavur from 1279 AD to 1311 AD when their kingdom was raided and annexed by Malik Kafur and the forces of the Delhi Sultanate.
Medieval Period 1279-1556 AD
From 1311 to 1335, the Sultanate extend its authority directly over the conquered regions and then through the semi-independent Ma'bar Sultanate from 1335 to 1378. During the second half of the fourteenth century AD, the Ma'bar Sultanate was steadily absorbed into the rising Vijayanagar Empire. There exists virtually no record of Thanjavur from this period. Later in 1535, the Vijayanagara king installed a Nayak king hence the era of Tanjore Nayaks which lasted till the mid-17th century, until the city was attacked by the Madurai Nayaks. It later slipped into the hands of Marathas.
Tanjore was conquered by the Marathas in 1674 under Venkoji, the half-brother of Shivaji the Great. His successors ruled as Maharajas of Tanjore. The British first came into contact with Tanjore by their expedition in 1749 intending to the restore a deposed king of Tanjore Nayak lineage. In this they failed, and a subsequent expedition was bought off. The Maratha rajas held Tanjore until 1799.
In October 1799, the district was ceded to the British East India Company in absolute sovereignty by Raja Serfoji II, a pupil of the missionary Schwartz. The Raja retained only the capital and a small tract of surrounding country. He died in 1833 and was succeeded by his son Sivaji, who died in 1855 without an heir.
Geography and climate
Thanjavur is located at 10°48′N 79°09′E / 10.8°N 79.15°E It is situated in the Cauvery delta, at a distance of 314 kilometres (195 mi) south-west of Chennai and 56 kilometres (35 mi) east of Tiruchirappalli. Though most of Thanjavur district is a level plain watered by the Kaveri and tributaries, the taluk of Thanjavur is made up mostly of barren uplands sloping towards the east. To the south of Thanjavur town, is the Vallam tableland, a small plateau insterspersed at regular intervals by ridges of sandstone. The nearest seaport in Nagapattinam which is 84 kilometres (52 mi) east of Thanjavur. The nearest airport is
The urban agglomeration encompasses Vallam to Mariamman Koil (west - east) and Vayalur to the Air Force Station (north-south) for an area of about 100 km2.
The
Places of interest
Thanjavur is famous for the
Arts and culture
Tanjore doll
Tanjore became a major cultural center during the 18th & 19th centuries, under the Maratha rule. Figure depicts a Tanjore painting from this era.
Thanjavur is the cradle for many of the arts and crafts in south
Economy
Thanjavur's economy is mainly agro-based. The city acts as a focal point for food grains transported from the adjoining areas of the Cauvery Delta. The city also has some medium and small-scale enterprises. Tourism constitutes a major portion of the city's revenue.
Agriculture in Thanjavur is the main source of livelihood for most of its people. Agricultural Cultivation has been the major occupation of the local inhabitants of Thanjavur as the land is ideal for growing crops like Rice. The maximum portion of Thanjavur land is used up for cultivation and agriculture. The total percentage of land fit for cultivation is 58%. The city of
Thanjavur is known as the rice bowl of Tamil Nadu. The Major crops other than Paddy are Blackgram, Banana, Coconut, Gingelly, Ragi, Red gram, Green gram, Sugarcane, Maize. Indian Institute of Crop Processing Technology (IICPT) is located in Thanjavur on
Demographics
Year Pop. ±%
1871 52,171 —
1881 54,745 +4.9%
1891 54,390 −0.6%
1901 57,870 +6.4%
1911 60,341 +4.3%
1921 59,913 −0.7%
1931 66,889 +11.6%
1941 68,702 +2.7%
1951 100,680 +46.5%
1961 111,099 +10.3%
1971 140,547 +26.5%
1981 184,015 +30.9%
1991 202,013 +9.8%
2001 215,725 +6.8%
2011 290,732 +34.8%
Sources:
• 1871 - 1901: Imperial Gazette of
• 1901 - 2001: "Population growth". Thanjavur municipality website. http://www.municipality.tn.gov.in/thanjavur/sal-pop.htm.
Thanjavur is the 11th largest city in Tamil Nadu with a population of 2,21,185 (est. 2008). Males constitute 50% of the population and females 50%. Thanjavur has an average literacy rate of 80%, higher than the national average of 59.5%: male literacy is 85%, and female literacy is 76%. In Thanjavur, 8.9% of the population is under 6 years of age. Tamil is the most widely spoken language. The standard dialect is the Central Tamil dialect. Telugu, Thanjavur Marathi and Saurashtra are also spoken. The population can easily adopt and accept new economic development. Thanjavur is the cultural and political center of the Thanjavur Marathi people. Hindus form the majority. The town has a substantial population of Muslims and Christians.
Transport in Thanjavur
Thanjavur is well-connected with Chennai,
Thanjavur is an important railway junction in the Southern Railway Zone. Thanjavur is well connected by rail with most important cities and towns in
In the early 1990s, Thanjavur was connected with Chennai via the Vayudoot flight service, which was stopped due to poor patronage. A full fledged Air Force Station is operational at Thanjavur which stations several Fighter (aircraft) including Sukhoi jets. The nearest
Thanjavur has a well-developed transport infrastructure. Thanjavur is well connected by Road, Rail and Air with most cities and towns in
Road
Crowded bus in Thanjavur city
Thanjavur is well-connected with Chennai,
National Highways
• NH-67: Nagapattinam - Tiruvarur - Thanjavur - Tiruchirappalli - Karur -
• NH-45C: Thanjavur - Kumbakonam - Neyveli - Panruti - Vikkravandi NH-45
• NH-226: Thanjavur - Pudukottai - Tirupattur - Sivagangai - Manamadurai
• NH-226 Extn: Thanjavur - Ariyalur - Perambalur NH-45
Bus Stands
There are four bus stands in Thanjavur city. They are,
• Moufusil Bus Stand.
• City Bus Stand (near Anna Statue).
• Town Bus Stand (opp. Jos alukkas jewellery shop).
• SETC Bus Stand (behind city bus stand).
• Vallam Bus Stand.
• Thiruvaiyaru Bus Stand.
• Budalur Bus Stand.
• Thirukkattupalli.
Class Length (km)
National Highways/Expressways 120.921
State Highways 365.536
Corporation and Municipal Roads 490.003
Panchayt Union and
Town Panchayat Roads 432.826
Dist.Major & Other Roads 1745.842
Forest Roads 1.3
Total (approx) 8692.538
Rail
Thanjavur(Code : TJ) is an important railway junction of Southern Railways. Thanjavur is connected by rail with most important cities and towns in
There are railway stations/halts in the city
AIR
Thanjavur Air Force Station
Thanjavur Sivagangai Park
கேன்சர் கல்பாக்கம் போல கேன்சர் கூடன்குளமாக மாற வேண்டுமா??? சிந்தியுங்கள் தமிழினமே !!!
இத்தனை மாநிலங்கள் இருக்க தமிழ்நாட்டில் மட்டும் ஏன் இரண்டு அணு உலைகள்????
அணு சக்தியைக் கொண்டு மின்சாரம் தயாரித்தாலும் சரி, எதைத் தயாரித்தாலும் அணுக்கழிவு என்பதே ஆபத்தானது. இன்று வரை உலகில் எங்கும் அணுக்கழிவை சக்தியிழக்கச் செய்து பாதுகாப்பானதாக ஆக்க எந்த தொழில் நுட்பமும் கிடையாது. கூடன்குளம் கல்பாக்கத்தில் பணியாற்றும் ஊழியர்களும், அங்கே தற்காலிக வேலைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படும் சுற்று வட்டாரக் கூலித்தொழிலாளர்களும், அந்த வட்டாரப் பகுதி மக்களும் எந்த அளவுக்கு பாதுகாப்பாக இருக்கிறார்கள் .கிடைக்கும் தகவல்களின் படி ஏற்கனவே கல்பாக்கத்தில் அணு மின் நிலைய மருத்துவமனையிலேயே 167 பேர் புற்று நோய அறிகுறிகளுக்காக சிகிச்சை பெற்று வருகிறார்கள்.
மெரினாவானாலும் சரி , மகாபலிபுரமானாலும் சரி இரண்டுமே கல்பாக்கத்திலிருந்து எவ்வளவு தொலைவு என்பதுதான் முக்கியம். சென்னை 60 கிலோமீட்டருக்கும் குறைவு. மகாபலிபுரம் 10 கிலோமீட்டருக்கும் குறைவு. கல்பாக்கத்தில் ஒரு விபத்து நடந்தால் போதும். சென்னை நகரம் அவ்வளவுதான்.
இந்து ' ஏட்டில் ஒரு கட்டுரையில் ' குறைந்த அளவு கதிர்வீச்சு மனிதனுக்கு நலம் தருவதென்று ஒருபோதும் நிறுவப்படவில்லை. . அது மட்டுமல்ல. இதே கட்டுரையில் அவர் ஐ.நா சபையின் அறிவியல் குழு, குறைவான கதிர் வீச்சு அளவு என்ற கோட்பாட்டையே ஏற்க மறுத்துவிட்டது என்று கூறியிருக்கிறார். அதாவது ஒருவர் வருடத்தில் எந்த அளவுக்கு கதிர் வீச்சை உடலில் வாங்கிக் கெ 'ள்ளலாம் என்பதற்கு அளவு நிர்ணயிக்க முடியும் என்பதையே அந்த குழு நிராகரித்து விட்டது.
பல மேலை நாட்டு ஆய்வுகளில் பரிந்துரைக்கப்பட்ட அளவை விட குறைவான கதிர்வீச்சு ( 30 மடங்கு குறைவாக இருந்தபோது கூட) புற்று நோய் ஏற்பட்டது வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. Rosalie Bertell, Chris Busby என்று புகழ் பெற்ற ஆய்வாளர்களின் விவரமான அறிக்கைகள் இணைய தளத்தில் படிக்கக்கிடைக்கின்றன.
ஆனால், கல்பாக்கத்திலும் இந்தியாவின் மற்ற அணு உலைகளிலும், ஊழியர்கள் வருடத்தில் இந்த அளவு கதிர் வீச்சு வாங்கினால் ஆபத்து இல்லை என்று ஒரு அளவை வைத்துக் கொண்டுதான் இந்த நிர்வாகங்கள் வேலை வாங்கி வருகின்றன. ஊழியர்கள் அணியும் பிலிம் பேட்ஜில் கதிரியக்கம் பதிவாகும். இதைக் கொண்டுதான் அவருக்கு எவ்வளவு கதிர் வீச்சு ஊடுருவியது என்பது தெரியும். உள் ஊடுருவலை அளக்க தனி கருவி, தனி சோதனை தேவை.
இதில் கொடூரம் என்னவென்றால் எந்த ஊழியருக்கும் அவர் எந்த அளவுக்கு கதிர் வீச்சை வாங்கியிருக்கிறார் என்பதைத் தெரிவிப்பதில்லை. அவர் ஆபத்தான அளவுக்கு வாங்கிவிட்டார் என்று நிர்வாகம் கருதும்போதுதான் அவருக்கு தெரிவிக்கப்படும். என் கணக்கில் எவ்வளவு பணம் இருக்கிறது என்று அவ்வப்போது வங்கியில் விசாரிக்கும் உரிமையை விட அதி முக்கியமான இந்த உரிமை ஊழியருக்குக் கிடையாது.
கல்பாக்கத்தில தற்காலிக வேலைக்காக பக்கத்து கிராமங்களிலிருந்து அழைத்து வரப்படும் படிப்பறிவற்ற கூலித் தொழிலாளர்களின் நிலைமை என்ன ? தினம்தோறும் கூலித் தொழிலாளர் பத்திரிகை படிப்பவர்கள் அல்ல.பத்திரிகை படித்தால் கதிர்வீச்சு பற்றி எதிலேனும் தெரிந்து கொள்ள வாய்ப்பு இருந்திருக்கும்.
சுரேஷ் என்ற தற்காலிக ஊழியர் ( வயது 26) 2001ல் நிண நீர் சார்ந்த புற்று நோயில் ( non-hodghkins lymphoma) இறந்து போனார். ஆறுமுகம் என்ற தற்காலிகத்தொழிலாளருக்கு 24 வயதிலேயே 50 வயதுக்காரர்களுக்கு மட்டுமே பொதுவாக வரக்கூடிய குடல் புற்று நோய் ஏற்பட்டு செத்துப்போனார். செல்வகுமார் என்ற தற்காலிக ஊழியர் ( வயது 20) 9-7-2002 அன்று cotress spring என்ற பொருளை flaskலிருந்து எடுக்கும்படிபணிக்கப்பட்டார். எடுத்ததும் எச்சரிக்கை மணி ஒலித்தது. காரனம் அது அதிகக் கதிரியக்கம் உள்ள பொருள். அவரது மருத்துவப் பரிசோதனையில் ரத்தத்தில் neutrophils எண்ணிக்கை 22 சதவிகிதம்தான் இருப்பதாகத் தெரியவந்துள்ளது. சாதாரணமாக இது ஒருவருக்கு 40 முதல் 75 சதம் வரை இருக்க வேண்டும். குறைந்திருப்பதற்கு கதிர்வீச்சு பாதிப்பே காரணம். உள் ஊடுருவல் கதிர்வீச்சை அளவிடும் கருவி தனியார் யாரிடமும் கிடையாது. அணு சக்தி அமைப்பிடம் மட்டுமே உண்டு.
இவ்வளவு அஜாக்கிரதை நிலவும் கல்பாக்கத்தில் பெரிய விபத்து ஏற்பட்டால் நீங்கள், நான், ஒரே கதியைத்தான் அடைவோம். அப்படி பெரிய விபத்து ஏற்படாமல் இதுவரை இருப்பதற்குக் காரணம், சிறப்பான பாதுகாப்பு அக்கறை அல்ல. உங்கள் நம்பிக்கைப்படி பார்த்தால் கடவுள்தான் காப்பாற்றிவருகிறார். என் கருத்தில், தற்செயலாக தப்பித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
பெரிய விபத்து நடந்துவிடக் கூடாதே என்ற கவலை அதிகமாவதற்குக் காரணம், பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் சரிவரப் பின்பற்றப்படுவதில்லை என்பதால்தான். ஆனால் இதை வெளியில் தெரியவிடாமல், அணு சக்தி சட்டம், ரகசியம் என்று பயமுறுத்தி மறைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
அணு உலைப் பணியாளர்களுக்கும் குடும்பத்தினருக்கும் புற்று நோய் ஏற்படும் வாய்ப்புகள் மிக அதிகம் என்பது உலகம் முழுவதும் விஞ்ஞானிகளால், மருத்துவர்களால் நிரூபிக்கப்பட்டபிறகும்,
ஒரே பிரிவில் பணியாற்றி 'குறைந்தபட்சக் கதிர்வீச்சு ' பெற்று செத்துப்போனவர்கள் பட்டியல் இதோ : திரு மோகன் தாஸ். இவருக்கு multiple myeloma. கதிரியக்கத்தால் வரும் சகஜமான புற்று நோய் இது. எலும்பு மஜ்ஜைப் பகுதியில் உருவாகும் பிளாஸ்மா செல்களை பாதிப்பது. அடுத்தவர் திரு சிவசங்கரன் பிள்ளை. ரத்தப் புற்று நோய். திரு செல்லப்பன் என்பவரின் குழந்தை ஊனமாகப் பிறந்து இறந்துவிட்டது. திரு கான் என்பவருக்கு பிறப்புறுப்பில் புற்று நோய் ஏற்பட்டு அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின் உயிர் வாழ்ந்து வருகிறார். நால்வரும் கல்பாக்கத்தில் ஒரே இடத்தில் பணி புரிந்தவர்கள்.
பாதிக்கப்படுவது கல்
பாக்கத்தில் பணி புரியும் ஊழியர்களும் குடும்பத்தினரும் மட்டுமல்ல.சுற்று வட்டாரங்களிலும் கதிரியக்கம் இருக்கிறது. ( ஏற்கனவே மீன்வளம் இந்தப்பகுதியில் பாதிக்கப்பட்டுவிட்டது தனிக்கதை.) மக்களுக்கு ஏற்படும் பாதிப்புக்கு ஒரு சாட்சியம் ஆறாவது விரல்.
சினிமாவில் டபிள் ரோல் செய்யும்போது இரட்டையரில் ஒருவருக்கு மட்டும் ஆறு விரல் என்பதை வைத்து வில்லனை அடையாளம் கண்டுபிடிக்கச் செய்வது ஒரு உத்தி. உண்மையில் ஆறு விரல் என்பது மரபணு சிதைவின் அடையாளம். நெருங்கிய உறவினர்களுக்குள் திருமணம் ( consanguinous marriage) செய்வது பல மரபணு கோளாறுகளை ஏற்படுத்துகிறது. அதன் ஒரு வெளிப்பாடு ஆறு விரல். மருத்துவ ரீதியாக இது polydoctyly syndactyly என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஆறு விரலுக்கு இத்தகைய மண உறவு அல்லாத காரணம் கதிர்வீச்சுதான். கதிரியக்கம் செல்களை பாதிப்பதால் இது ஏற்படுகிறது.
கடலோரம் உள்ள கல்பாக்கத்தின் வடக்கே 35 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் கோவளம் இருக்கிறது. இடையில் புதிய கல்பாக்கம், தேவநேரி,மகாபலிபுரம்,வெண்புருசம
இந்தப் பகுதிகளில் ஆறு விரல் உள்ளவர்கள் எத்தனை பேர் என்று ஆய்வு செய்தார். அதாவது நெருங்கிய உறவில் திருமணம் செய்யாத குடும்பங்களில் மட்டுமாக.12 வயதுக்குக் கீழே ஆறுவிரல்காரர்கள் எண்ணிக்கை : செட்ராஸ் குப்பம்- 2 டவுன்ஷிப்- 3 புதுப்பட்டினம் - 1 ஒய்யாலிகுப்பம் -2 தேவநேரி - 2 மகாபலிபுரம் - 1. இருபது 20 வயதுக்கு மேல் ஆறுவிரல்காரர்கள் எண்ணிக்கை - மரக்காணம் - 1, புதுப்பட்டினம் குப்பம் - 1, மெய்யூர் குப்பம் - 2 தேவநேரி குப்பம் - 3, ஒய்யாலிகுப்பம் - 4, செட்ராஸ் குப்பம் - 5.
முழு நேர ஊழியர்கள் சார்பில் தயங்கித் தயங்கியாவது குரல் எழுப்ப தொழிற்சங்கம் இருக்கிறது. காண்ட்டிராக்ட் கூலிகளாக வரும் எண்ணற்ற படிப்பறிவற்ற இளம் தொழிலாளர்களுக்காகவும் அப்பாவி பொது மக்களுக்காகவும் குரல் தரக்கூட ஆள் இல்லை.
புற்று நோய் என்பது ஒரே நாளில் வெளிப்பட்டுவிடுவதில்லை. நீண்ட காலம் இருந்து தொல்லை தந்து உயிர் குடிப்பது. இவ்வளவு அபாயகரமான நோயை ஏற்படுத்தக்கூடிய கதிரியக்கத் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி நாமே நம்க்கு அணுகுண்டு வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்
கல்பாக்கம் மின்சாரம் உற்பத்தி செய்ய ஆகும் செலவுக்கும் அதற்குக் கிடைக்கும் விலைக்கும் சம்பந்தமே கிடையாது. பெரும் நஷ்டம்தான். எதற்காக மத்திய அரசு தனக்கும் நஷ்டம் ஏற்படுத்திக் கொண்டு தமிழக ஏழை மக்களுக்கும் புற்று நோயை ஏற்படுத்திக் கொண்டு கூடன்குளம் ,கல்பாக்கத்தில் மின்சாரம் தயாரிக்க வேண்டும் ?
நமது நாட்டின் அணுகுண்டு தயாரிப்பதுதான் அசல் நோக்கமாக இருக்கலாம். அதை வெளியில் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் அதற்காக தமிழக மக்கள் தரும் விலை என்ன ? தலைமுறை தலைமுறையாகப் புற்று நோய், genetic disorders, மலட்டுத்தன்மை இவற்றை எதற்காக தமிழர்கள் அனுபவிக்க வேண்டும் ? வட தமிழ்நாட்டு மக்களும் மீனவர்களும் பாதிக்கப்படுவது போதாது என்று தென் தமிழ் நாட்டு மக்களும் மீனவர்களும் பாதிக்கப்படுவதற்காகக் கூடங்குளத்தையும் தாரை வார்த்து வைத்திருக்கிறோம்.
கதிர்வீச்சு ஒரு விபத்து நடந்தால் போதும். செர்னோபில் கதி ஏற்படும். கதிர்வீச்சுக்கு ஆட்சி நடத்துவது அதிமுகவா, திமுகவா என்ற வேறுபாடுகளெல்லாம் கிடையாது. கடவுளை விடக் கதிர்வீச்சு சமத்துவத்தில் நம்பிக்கையுள்ளது. கடவுளாவது சிலரை ஏழையாகவும் சிலரை பணக்காரராகவும் சிலரை புத்திசாலிகளாகவும் சிலரைப் பாமரராகவும் படைத்துவிட்டார் என்கிறார்கள். கதிர்வீச்சு இந்த பேதம் எதுவும் பார்க்காது. அதற்கு நீங்களும் நானும் ஒன்றுதான்
இங்கு கல்பாக்கதை கேன்சர் கல்பாக்கம் என்றே அழைக்க துவங்கிவிட்டனர்
அணு மின் நிலையங்கள் மக்கள் உயிரினும் முக்கியமானதல்ல
Govindaraj.K
Wednesday, November 9, 2011
அருள்மிகு பெரியநாயகி அம்பாள் உடனுறை புராதனவனேஸ்வரர் திருக்கோயில் -திருச்சிற்றம்பலம்( Thiruchitrambalam)
தல வரலாறு கோயில் தலபுராணம்
இறைவர் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ புராதனவனேஸ்வரர்.
வழிபட்டோர் : சுந்தரர்,திருஞான சம்பந்தர்
வைப்புத்தலப் பாடல்கள் : சுந்தரர் - தேங்கூ ருந்திருச் (7-12-4).
சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் அருளிச்செய்த தேவாரப் பதிகங்கள்
(ஏழாம் திருமுறை)
7.12 திருநாட்டுத்தொகை
பண் - இந்தளம்
பண் - இந்தளம்
திருச்சிற்றம்பலம்
112 | வீழக் காலனைக் கால்கொடு பாய்ந்த விலங்கலான் | 7.12.1 |
113 | அண்டத் தண்டத்தின் அப்புறத் தாடும் அமுதனூர் | 7.12.2 |
114 | மூல னூர்முத லாயமுக் கண்ணன் முதல்வனூர் | 7.12.3 |
115 | தேங்கூ ருந்திருச் சிற்றம் பலமுஞ் சிராப்பள்ளி | 7.12.4 |
116 | குழலை வென்ற மொழிமட வாளையோர் கூறனாம் | 7.12.5 |
117 | தென்னூர் கைம்மைத் திருச்சுழி யல்திருக் கானப்பேர் | 7.12.6 |
118 | ஈழ நாட்டுமா தோட்டந்தென் னாட்டிரா மேச்சுரம் | 7.12.7 |
119 | நாளும் நன்னிலந் தென்பனை யூர்வட கஞ்சனூர் | 7.12.8 |
120 | தழலும் மேனியன் தையலோர் பாகம மர்ந்தவன் | 7.12.9 |
121 | மைகொள் கண்டனெண் டோளன்முக் கண்ணன் வலஞ்சுழி | 7.12.10 |
122 | பேணி நாடத னிற்றிரி யும்பெரு மான்றனை | 7.12.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
திருச்சிற்றம்பலம் )
என்றால் மேடை என்று பொருள். பொன்னம்பலத்தில் ஆனந்த தாண்டவம் ஆடி ஞான மார்க்கத்தை விளக்குவதால் நாதனுக்கு இத்திரு நாமம் வரப்பெற்றது.'பூ விழுங்கி' விநாயகர்
இக்கோயிலில் அம்பாள் சன்னதியில் வலப்புறம் பழம் பெருமை வாய்ந்த விநாயகர் உள்ளார்.இத்தல விநாயகரைப் பிரார்த்தனை செய்வோர் விநாயகரின் இரு காதுகளிலும் பூக்களைச் செருகிவைத்து வேண்டுகின்றனர்; பிரார்த்தனை நிறைவேறுமாயின் விநாயரின் செவித் தூவாரங்களில் செருகப் பெற்ற பூக்கள் உள்ளே இழுத்துக் கொள்ளப்படுகின்றன.இவ்விநாயகர் உள்ளே இழுத்துக் கொண்டால் நமது வேண்டுதல் நிறைவேறும், நினைத்த காரியம் கைகூடும். இதனால் இத்தல விநாயகர் 'பூ விழுங்கி' விநாயகர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
கோயிலின் பக்கத்திலும், எதிரிலுமாக இரு தாமரைக் குளங்கள் நல்ல நிலையில் உள்ளன. மக்கள் பயன்படுத்துகின்றனர்.
அமைவிடம்(Loaction)-மாநிலம் : தமிழ் நாடு ( Tamil Nadu)