Wednesday, December 14, 2011

முல்லைப் பெரியாறு அணை முகநூல் போராட்டக்குழு

http://www.facebook.com/groups/125850714193912/

முத்தூட் பைனான்ஸ் அடித்து நொறுக்கப்பட்டது

ENNAGA AREA PA PARUNAGA SEMA SUPER LA :
தஞ்சாவூர் மாவட்டம் பேராவூரணி தாலுக்காவில் உள்ள திருச்சிற்றம்பலம் ஊரில் உள்ள மலையாளி களுக்கு சொந்தமான முத்தூட் பைனான்ஸ் கடையை திறக்ககூடாது என்று அப்பகுதியில் உள்ள தமிழின உணர்வாளர்கள் குரல் நிர்வாகிகளிடம் கேட்டுக்கொண்டனர்.

ஆனால் நிர்வாகிகள் இதை காதில் வாங்கவில்லை. இதையடுத்து திரண்டு வந்த உணர்வாளர்கள் வங்கியின் கண்ணாடிகளை அடித்து நொறுக்கினார்கள்.
http://www.nakkheeran.in/users/frmNews.aspx?N=67129

Friday, November 11, 2011

Thanjavur- தஞ்சாவூர் எங்க மாவட்டம்



hanjavur தஞ்சாவூர் , formerly Tanjore, is a municipality and the headquarters of the Thanjavur district in the Indian state of Tamil Nadu. The name Thanjavur is derived from "Tanjan", a legendary asura in Hindu mythology. Thanjavur is one of the ancient cities in India and has a long and varied history dating back to the Sangam period. The town was founded by Mutharayar king Swaran Maran and rose to prominence during the rule of the Later Cholas when it served as the capital of the Chola empire. After the fall of the Cholas, the city was ruled by various dynasties like Pandyas, Vijayanagar Empire, Madurai Nayaks, Thanjavur Nayaks, Thanjavur Marathas and British. It has been a part of independent India since 1947.

Thanjavur is an important center of South Indian art and architecture. Most of the Great Living Chola Temples which are UNESCO World Heritage Monuments are located in and around Thanjavur. The foremost among the Great Living Chola temples, the Brihadeeswara Temple, is located in the center of the city. Thanjavur is also the home of the Tanjore painting, a painting style unique to the region. The city is an important agricultural center located at the heart of the region, known as the Rice bowl of Tamil Nadu. South Zone Culture Centre in Thanjavur is one of many regional cultural centres established by Indian Government to preserve and promote traditional cultural heritage of India. It had a population of a 2,90,732 in 2011.

Thanjavur is well-connected by roads and railways with other parts of India and with cities and towns in Tamil Nadu. The nearest airport is Tiruchirapalli International Airport located at a distance of 56 kilometres. The nearest seaport is Nagapattinam which is 84 kilometres (52 mi) from Thanjavur.

Etymology

The name Thanjavur is believed to have been derived from "Tanjan", an asura in Hindu mythology, who is believed to have to have been killed at this spot by the Hindu god Vishnu. Also the name is believed to have been derived from Than-sei-oor, it means the place is surrounded by rivers and green paddy fields. The name also may have came from the word seeking asylum (Thanjam) as the Chola king Karikalan had to shift the capital as sea inundated their capital city Poompuhar.

History

Thanjavur town in 1955

There are no references to Thanjavur in any of the Sangam period records though some scholars believe that the city has been existing since then. Kovil Venni, situated at a distance of 15 miles to the east of Thanjavur, was the site of the Battle of Venni between Karikala and a confederacy of the Cheras and the Pandyas. The Cholas seemed to have faced an invasion of the Kalabhras in the 3rd century AD after which the kingdom faded into obscurity. The region around the present-day Thanjavur was conquered by the Mutharayars in the 6th century CE and ruled up to 849 AD.

The Chola Empire 850-1279 AD

The Cholas came once more into prominence through the rise of the Medieval Chola monarch Vijayalaya in about 850 AD. Vijayalaya conquered Thanjavur from mutharayar king Elango Mutharayar and built a temple to the Hindu goddess Nisumbhasudani at this place. His son Aditya I consolidated their hold over the city. The Rashtrakuta king Krishna II, a contemporary of the Chola king Parantaka I claims to have conquered Thanjavur but there exists no evidence to support his claim. Gradually, Thanjavur became the greatest and most important city in the Chola Empire and remained its capital till the construction of Gangaikonda Cholapuram in about 1025 AD.

During the first decade of the eleventh century AD, the Chola king Raja Raja Chola I constructed the Brihadeeswarar Temple at Thanjavur. The temple is considered to be one of the best specimens of South Indian temple architecture.

When the Chola Empire began to decline in the 13th century AD, the Pandyas from the south invaded and captured Thanjavur twice, the first in 1218-19 and the second in 1230. During the second invasion, the Chola king Rajaraja III was driven out of his kingdom and sought the help of the Hoysala king Narasimha to get it back. Thanjavur was eventually annexed along with the rest of the Chola kingdom by the Pandya king Maravarman Kulasekara Pandyan I in 1279 AD and the Chola kings were forced to accept the suzerainty of the Pandyas. The Pandyas ruled Thanjavur from 1279 AD to 1311 AD when their kingdom was raided and annexed by Malik Kafur and the forces of the Delhi Sultanate.

Medieval Period 1279-1556 AD

From 1311 to 1335, the Sultanate extend its authority directly over the conquered regions and then through the semi-independent Ma'bar Sultanate from 1335 to 1378. During the second half of the fourteenth century AD, the Ma'bar Sultanate was steadily absorbed into the rising Vijayanagar Empire. There exists virtually no record of Thanjavur from this period. Later in 1535, the Vijayanagara king installed a Nayak king hence the era of Tanjore Nayaks which lasted till the mid-17th century, until the city was attacked by the Madurai Nayaks. It later slipped into the hands of Marathas.

Tanjore was conquered by the Marathas in 1674 under Venkoji, the half-brother of Shivaji the Great. His successors ruled as Maharajas of Tanjore. The British first came into contact with Tanjore by their expedition in 1749 intending to the restore a deposed king of Tanjore Nayak lineage. In this they failed, and a subsequent expedition was bought off. The Maratha rajas held Tanjore until 1799.

In October 1799, the district was ceded to the British East India Company in absolute sovereignty by Raja Serfoji II, a pupil of the missionary Schwartz. The Raja retained only the capital and a small tract of surrounding country. He died in 1833 and was succeeded by his son Sivaji, who died in 1855 without an heir.

Geography and climate

Thanjavur is located at 10°48′N 79°09′E / 10.8°N 79.15°E It is situated in the Cauvery delta, at a distance of 314 kilometres (195 mi) south-west of Chennai and 56 kilometres (35 mi) east of Tiruchirappalli. Though most of Thanjavur district is a level plain watered by the Kaveri and tributaries, the taluk of Thanjavur is made up mostly of barren uplands sloping towards the east. To the south of Thanjavur town, is the Vallam tableland, a small plateau insterspersed at regular intervals by ridges of sandstone. The nearest seaport in Nagapattinam which is 84 kilometres (52 mi) east of Thanjavur. The nearest airport is Tiruchirapalli International Airport located at a distance of 56 kilometres. The town has an elevation of 57 metres above mean sea level. The total area of the city is 36 km2.

The urban agglomeration encompasses Vallam to Mariamman Koil (west - east) and Vayalur to the Air Force Station (north-south) for an area of about 100 km2.

The Grand Anaicut Canal (Pudhaaru), Vadavaaru and Vennaaru rivers flow through the city.

Places of interest

Thanjavur is famous for the Brahadishwara Temple (or Brahadeeswara temple) built by Rajaraja Chola during the 11th century. The Brahadishwara Temple, also known as the Big Temple, is one of UNESCO World Heritage Sites. The temple is enclosed in two courts, surmounted by a lofty tower and including the exquisitely decorated shrine of Murugan. Among the other historic buildings is the Vijayanagara fort, which contains a palace that was expanded by the Maratha king Serfoji II with an armoury, a Bell Tower and the Saraswathi Mahal Library, which contains over 30,000 Indian and European manuscripts written on palm leaf and paper. Also built by Serfoji II is the Manora Fort, a monumental tower and The Akshayapureeswarar Temple(Poosam star Temple), Vilangulam (Near by East Coast Road) these are situated about 65 km away from Thanjavur. The then "Sangeetha Mahal" has been converted to a handicrafts exhibition centre now which has handicrafts from local artisans. Raja Rajan Manimandapam is also one of the tourist attractions in Thanjavur. Thanjavur is only second to Chennai in attracting more tourists (forgien tourist).

Arts and culture

Tanjore doll


Tanjore became a major cultural center during the 18th & 19th centuries, under the Maratha rule. Figure depicts a Tanjore painting from this era.

Thanjavur is the cradle for many of the arts and crafts in south India. Carnatic music as we know it today was codified in Thanjavur as was Bharathanatyam. Thanjvur, both the town and district supported several crafts.

Economy

Paddy field in Thanjavur district

Thanjavur's economy is mainly agro-based. The city acts as a focal point for food grains transported from the adjoining areas of the Cauvery Delta. The city also has some medium and small-scale enterprises. Tourism constitutes a major portion of the city's revenue.

Agriculture in Thanjavur is the main source of livelihood for most of its people. Agricultural Cultivation has been the major occupation of the local inhabitants of Thanjavur as the land is ideal for growing crops like Rice. The maximum portion of Thanjavur land is used up for cultivation and agriculture. The total percentage of land fit for cultivation is 58%. The city of Thanjavur consists of tertiary, alluvial and cretaceous types of soil. The major portion of Thanjavur land consists of alluvial deposits. The eastern region of Thanjavur abounds in alluvial type of soil fit for agriculture. This region thereby produces the maximum number of crops. Organic farming is gradually being known to the farmers of Thanjavur. In order to maximize agricultural produce organic farming is being implemented.

Thanjavur is known as the rice bowl of Tamil Nadu. The Major crops other than Paddy are Blackgram, Banana, Coconut, Gingelly, Ragi, Red gram, Green gram, Sugarcane, Maize. Indian Institute of Crop Processing Technology (IICPT) is located in Thanjavur on Madurai National Highway (NH 226). The Institute tests a variety of Food Processing Technologies that suit cultivation of the crops and Consumers. The institute conducts many training programs and also delivers training to Research Scholars every year. There is much scope for implementing Agro, Food Processing, Packaging based industries, distilleries, breweries in and around the City. Thanjavur is a deltaic region where rice is the major food crop that is grown in the fields. Rice production has increased in the recent years. Rice is exported to neighbouring states, further boosting the economy of Thanjavur. The total rice production has been maintained at 10.615 L.M.T and 7.077 L.M.T.

Demographics

Historical populations

Year Pop. ±%

1871 52,171 —

1881 54,745 +4.9%

1891 54,390 −0.6%

1901 57,870 +6.4%

1911 60,341 +4.3%

1921 59,913 −0.7%

1931 66,889 +11.6%

1941 68,702 +2.7%

1951 100,680 +46.5%

1961 111,099 +10.3%

1971 140,547 +26.5%

1981 184,015 +30.9%

1991 202,013 +9.8%

2001 215,725 +6.8%

2011 290,732 +34.8%

Sources:

• 1871 - 1901: Imperial Gazette of India, Volume 23. Clarendon Press. 1908.

• 1901 - 2001: "Population growth". Thanjavur municipality website. http://www.municipality.tn.gov.in/thanjavur/sal-pop.htm.

Thanjavur is the 11th largest city in Tamil Nadu with a population of 2,21,185 (est. 2008). Males constitute 50% of the population and females 50%. Thanjavur has an average literacy rate of 80%, higher than the national average of 59.5%: male literacy is 85%, and female literacy is 76%. In Thanjavur, 8.9% of the population is under 6 years of age. Tamil is the most widely spoken language. The standard dialect is the Central Tamil dialect. Telugu, Thanjavur Marathi and Saurashtra are also spoken. The population can easily adopt and accept new economic development. Thanjavur is the cultural and political center of the Thanjavur Marathi people. Hindus form the majority. The town has a substantial population of Muslims and Christians.

Transport in Thanjavur

Pudukkottai Road in Thanjavur City( This Road Going to My Hometown)

Thanjavur is well-connected with Chennai, Coimbatore, Tirupur, Erode, Tiruchirappalli, Madurai, Kumbakonam, Pattukkottai, Pudukkottai, Tirunelveli, Bangalore, Ernakulam, Nagercoil, Tirupathi, Thiruvananthapuram, Ooty and Mysore through regular bus services. Previously, Thanjavur had a single bus terminus located at the heart of the city. The National Highways 67, 45C, 226 and 226 Extn pass through the city. Recently, a new integrated bus terminus has been constructed outside the city limits in order to handle the passenger traffic. Thanjavur also has a well-maintained sub-urban public transport system. Government and private buses operate frequently between the two bus termini and other towns and villages like Vallam, Budalur, Pillaiyarpatti, Vallam Pudursethi, Sengipatti,Vadakkur North and Kuruvadipatti.

Thanjavur is an important railway junction in the Southern Railway Zone. Thanjavur is well connected by rail with most important cities and towns in India. There are daily trains to Chennai, Bangalore, Mysore, Ernakulam, Palakkad, Coimbatore, Tiruchirapalli, Salem, Madurai, Tirunelveli, Rameswaram, Tiruchendur and weekly trains to other destinations like Goa, yeshvantpur, Hubli, Tirupati, Vijayawada, Vizianagaram, Nagpur, Jabalpur, Allahabad, Varanasi, Bhubaneshwar.

In the early 1990s, Thanjavur was connected with Chennai via the Vayudoot flight service, which was stopped due to poor patronage. A full fledged Air Force Station is operational at Thanjavur which stations several Fighter (aircraft) including Sukhoi jets. The nearest International Airport is at Tiruchirappalli.

Thanjavur has a well-developed transport infrastructure. Thanjavur is well connected by Road, Rail and Air with most cities and towns in India, Being one of the 13 Maritime District of Tamil Nadu waterways through sea is also possible.

Road


Crowded bus in Thanjavur city

Thanjavur is well-connected with Chennai, Coimbatore, Tiruchirapalli, Pudukkottai, Madurai, Tirunelveli, Kumbakonam, Pattukkottai, Bangalore, Ernakulam, Marthandam, Nagercoil, Tirupathi, Thiruvananthapuram, Ooty and Mysore through regular bus services. Previously, Thanjavur had a single bus terminus located at the heart of the city. However, recently a new bus terminus has been constructed outside the city limits in order to handle the passenger traffic. Thanjavur also has a well-maintained domestic public transport system. Government and private buses operate frequently between Old Bus Stand and New Bus Stand and between Old Bus Stand and outlying towns as Vallam and Budalur and villages as Pillaiyarpatti, Vallam Pudursethi, Sengipatti and Kuruvadipatti. There are also minibus services between Old Bus Stand and Reddipalayam and share auto services along the Thanjavur-Trichy national highway.

National Highways

• NH-67: Nagapattinam - Tiruvarur - Thanjavur - Tiruchirappalli - Karur - Coimbatore - Ooty - Intersection of NH-212 in Karnataka

• NH-45C: Thanjavur - Kumbakonam - Neyveli - Panruti - Vikkravandi NH-45

• NH-226: Thanjavur - Pudukottai - Tirupattur - Sivagangai - Manamadurai

• NH-226 Extn: Thanjavur - Ariyalur - Perambalur NH-45

Bus Stands

Old Bus Stand

There are four bus stands in Thanjavur city. They are,

• Moufusil Bus Stand.

• City Bus Stand (near Anna Statue).

• Town Bus Stand (opp. Jos alukkas jewellery shop).

• SETC Bus Stand (behind city bus stand).

• Vallam Bus Stand.

• Thiruvaiyaru Bus Stand.

• Budalur Bus Stand.

• Thirukkattupalli.

Thanjavur New Bustand

Thanjavur Road Network


Class Length (km)

National Highways/Expressways 120.921

State Highways 365.536

Corporation and Municipal Roads 490.003

Panchayt Union and Panchayat Road 5536.11

Town Panchayat Roads 432.826

Dist.Major & Other Roads 1745.842

Forest Roads 1.3

Total (approx) 8692.538

Rail



Thanjavur(Code : TJ) is an important railway junction of Southern Railways. Thanjavur is connected by rail with most important cities and towns in India. This district has 122.07 Kilometers of Broad gauge railway lines with 20 Railway stations connecting Thanjavur to Major centres in the state.Thanjavur is also reachable by train from other Indian cities. 'Thanjavur Junction' is the station to alight. There are daily trains from/to Chennai, Bangalore, Mysore, Ernakulam, Thrissur, Palakkad, Coimbatore, Erode, Tirupur, Tiruchirapalli, Salem, Karur, Madurai, Tirunelveli, Rameswaram, Dharmapuri and weekly trains to Tiruchendur, Tirupati, Vijayawada, Vizianagaram, Nagpur, Jabalpur, Allahabad, Varanasi, Bhubaneshwar and to all main cities. For train timings and on-line reservations (within India) visit the IRCTC's website.


There are railway stations/halts in the city

AIR

Thanjavur Air Force Station

In the early 1990s, Thanjavur was connected with Chennai via the Vayudoot flight service, which was stopped due to poor patronage. A full fledged Air Force Station is operational at Thanjavur which stations several Fighter (aircraft) including Sukhoi jets. The Air Force Station is set to start function as a major Air base. The nearest International Airport is the Tiruchirapalli International Airport which is about 50 km from the city.


Thanjavur Sivagangai Park






thanjavur palace



mani mandapam




ஸ்ரீ கூகுல் ஆண்டவர் Sri Google Andavar







கேன்சர் கல்பாக்கம் போல கேன்சர் கூடன்குளமாக மாற வேண்டுமா??? சிந்தியுங்கள் தமிழினமே !!!

கேன்சர் கல்பாக்கம் போல கேன்சர் கூடன்குளமாக மாற வேண்டுமா??? சிந்தியுங்கள் தமிழினமே !!!

இத்தனை மாநிலங்கள் இருக்க தமிழ்நாட்டில் மட்டும் ஏன் இரண்டு அணு உலைகள்????

அணு சக்தியைக் கொண்டு மின்சாரம் தயாரித்தாலும் சரி, எதைத் தயாரித்தாலும் அணுக்கழிவு என்பதே ஆபத்தானது. இன்று வரை உலகில் எங்கும் அணுக்கழிவை சக்தியிழக்கச் செய்து பாதுகாப்பானதாக ஆக்க எந்த தொழில் நுட்பமும் கிடையாது. கூடன்குளம் கல்பாக்கத்தில் பணியாற்றும் ஊழியர்களும், அங்கே தற்காலிக வேலைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படும் சுற்று வட்டாரக் கூலித்தொழிலாளர்களும், அந்த வட்டாரப் பகுதி மக்களும் எந்த அளவுக்கு பாதுகாப்பாக இருக்கிறார்கள் .கிடைக்கும் தகவல்களின் படி ஏற்கனவே கல்பாக்கத்தில் அணு மின் நிலைய மருத்துவமனையிலேயே 167 பேர் புற்று நோய அறிகுறிகளுக்காக சிகிச்சை பெற்று வருகிறார்கள்.

மெரினாவானாலும் சரி , மகாபலிபுரமானாலும் சரி இரண்டுமே கல்பாக்கத்திலிருந்து எவ்வளவு தொலைவு என்பதுதான் முக்கியம். சென்னை 60 கிலோமீட்டருக்கும் குறைவு. மகாபலிபுரம் 10 கிலோமீட்டருக்கும் குறைவு. கல்பாக்கத்தில் ஒரு விபத்து நடந்தால் போதும். சென்னை நகரம் அவ்வளவுதான்.

இந்து ' ஏட்டில் ஒரு கட்டுரையில் ' குறைந்த அளவு கதிர்வீச்சு மனிதனுக்கு நலம் தருவதென்று ஒருபோதும் நிறுவப்படவில்லை. . அது மட்டுமல்ல. இதே கட்டுரையில் அவர் ஐ.நா சபையின் அறிவியல் குழு, குறைவான கதிர் வீச்சு அளவு என்ற கோட்பாட்டையே ஏற்க மறுத்துவிட்டது என்று கூறியிருக்கிறார். அதாவது ஒருவர் வருடத்தில் எந்த அளவுக்கு கதிர் வீச்சை உடலில் வாங்கிக் கெ 'ள்ளலாம் என்பதற்கு அளவு நிர்ணயிக்க முடியும் என்பதையே அந்த குழு நிராகரித்து விட்டது.

பல மேலை நாட்டு ஆய்வுகளில் பரிந்துரைக்கப்பட்ட அளவை விட குறைவான கதிர்வீச்சு ( 30 மடங்கு குறைவாக இருந்தபோது கூட) புற்று நோய் ஏற்பட்டது வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. Rosalie Bertell, Chris Busby என்று புகழ் பெற்ற ஆய்வாளர்களின் விவரமான அறிக்கைகள் இணைய தளத்தில் படிக்கக்கிடைக்கின்றன.

ஆனால், கல்பாக்கத்திலும் இந்தியாவின் மற்ற அணு உலைகளிலும், ஊழியர்கள் வருடத்தில் இந்த அளவு கதிர் வீச்சு வாங்கினால் ஆபத்து இல்லை என்று ஒரு அளவை வைத்துக் கொண்டுதான் இந்த நிர்வாகங்கள் வேலை வாங்கி வருகின்றன. ஊழியர்கள் அணியும் பிலிம் பேட்ஜில் கதிரியக்கம் பதிவாகும். இதைக் கொண்டுதான் அவருக்கு எவ்வளவு கதிர் வீச்சு ஊடுருவியது என்பது தெரியும். உள் ஊடுருவலை அளக்க தனி கருவி, தனி சோதனை தேவை.

இதில் கொடூரம் என்னவென்றால் எந்த ஊழியருக்கும் அவர் எந்த அளவுக்கு கதிர் வீச்சை வாங்கியிருக்கிறார் என்பதைத் தெரிவிப்பதில்லை. அவர் ஆபத்தான அளவுக்கு வாங்கிவிட்டார் என்று நிர்வாகம் கருதும்போதுதான் அவருக்கு தெரிவிக்கப்படும். என் கணக்கில் எவ்வளவு பணம் இருக்கிறது என்று அவ்வப்போது வங்கியில் விசாரிக்கும் உரிமையை விட அதி முக்கியமான இந்த உரிமை ஊழியருக்குக் கிடையாது.

கல்பாக்கத்தில தற்காலிக வேலைக்காக பக்கத்து கிராமங்களிலிருந்து அழைத்து வரப்படும் படிப்பறிவற்ற கூலித் தொழிலாளர்களின் நிலைமை என்ன ? தினம்தோறும் கூலித் தொழிலாளர் பத்திரிகை படிப்பவர்கள் அல்ல.பத்திரிகை படித்தால் கதிர்வீச்சு பற்றி எதிலேனும் தெரிந்து கொள்ள வாய்ப்பு இருந்திருக்கும்.

சுரேஷ் என்ற தற்காலிக ஊழியர் ( வயது 26) 2001ல் நிண நீர் சார்ந்த புற்று நோயில் ( non-hodghkins lymphoma) இறந்து போனார். ஆறுமுகம் என்ற தற்காலிகத்தொழிலாளருக்கு 24 வயதிலேயே 50 வயதுக்காரர்களுக்கு மட்டுமே பொதுவாக வரக்கூடிய குடல் புற்று நோய் ஏற்பட்டு செத்துப்போனார். செல்வகுமார் என்ற தற்காலிக ஊழியர் ( வயது 20) 9-7-2002 அன்று cotress spring என்ற பொருளை flaskலிருந்து எடுக்கும்படிபணிக்கப்பட்டார். எடுத்ததும் எச்சரிக்கை மணி ஒலித்தது. காரனம் அது அதிகக் கதிரியக்கம் உள்ள பொருள். அவரது மருத்துவப் பரிசோதனையில் ரத்தத்தில் neutrophils எண்ணிக்கை 22 சதவிகிதம்தான் இருப்பதாகத் தெரியவந்துள்ளது. சாதாரணமாக இது ஒருவருக்கு 40 முதல் 75 சதம் வரை இருக்க வேண்டும். குறைந்திருப்பதற்கு கதிர்வீச்சு பாதிப்பே காரணம். உள் ஊடுருவல் கதிர்வீச்சை அளவிடும் கருவி தனியார் யாரிடமும் கிடையாது. அணு சக்தி அமைப்பிடம் மட்டுமே உண்டு.

இவ்வளவு அஜாக்கிரதை நிலவும் கல்பாக்கத்தில் பெரிய விபத்து ஏற்பட்டால் நீங்கள், நான், ஒரே கதியைத்தான் அடைவோம். அப்படி பெரிய விபத்து ஏற்படாமல் இதுவரை இருப்பதற்குக் காரணம், சிறப்பான பாதுகாப்பு அக்கறை அல்ல. உங்கள் நம்பிக்கைப்படி பார்த்தால் கடவுள்தான் காப்பாற்றிவருகிறார். என் கருத்தில், தற்செயலாக தப்பித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
பெரிய விபத்து நடந்துவிடக் கூடாதே என்ற கவலை அதிகமாவதற்குக் காரணம், பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் சரிவரப் பின்பற்றப்படுவதில்லை என்பதால்தான். ஆனால் இதை வெளியில் தெரியவிடாமல், அணு சக்தி சட்டம், ரகசியம் என்று பயமுறுத்தி மறைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

அணு உலைப் பணியாளர்களுக்கும் குடும்பத்தினருக்கும் புற்று நோய் ஏற்படும் வாய்ப்புகள் மிக அதிகம் என்பது உலகம் முழுவதும் விஞ்ஞானிகளால், மருத்துவர்களால் நிரூபிக்கப்பட்டபிறகும்,


ஒரே பிரிவில் பணியாற்றி 'குறைந்தபட்சக் கதிர்வீச்சு ' பெற்று செத்துப்போனவர்கள் பட்டியல் இதோ : திரு மோகன் தாஸ். இவருக்கு multiple myeloma. கதிரியக்கத்தால் வரும் சகஜமான புற்று நோய் இது. எலும்பு மஜ்ஜைப் பகுதியில் உருவாகும் பிளாஸ்மா செல்களை பாதிப்பது. அடுத்தவர் திரு சிவசங்கரன் பிள்ளை. ரத்தப் புற்று நோய். திரு செல்லப்பன் என்பவரின் குழந்தை ஊனமாகப் பிறந்து இறந்துவிட்டது. திரு கான் என்பவருக்கு பிறப்புறுப்பில் புற்று நோய் ஏற்பட்டு அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின் உயிர் வாழ்ந்து வருகிறார். நால்வரும் கல்பாக்கத்தில் ஒரே இடத்தில் பணி புரிந்தவர்கள்.
பாதிக்கப்படுவது கல்
பாக்கத்தில் பணி புரியும் ஊழியர்களும் குடும்பத்தினரும் மட்டுமல்ல.சுற்று வட்டாரங்களிலும் கதிரியக்கம் இருக்கிறது. ( ஏற்கனவே மீன்வளம் இந்தப்பகுதியில் பாதிக்கப்பட்டுவிட்டது தனிக்கதை.) மக்களுக்கு ஏற்படும் பாதிப்புக்கு ஒரு சாட்சியம் ஆறாவது விரல்.
சினிமாவில் டபிள் ரோல் செய்யும்போது இரட்டையரில் ஒருவருக்கு மட்டும் ஆறு விரல் என்பதை வைத்து வில்லனை அடையாளம் கண்டுபிடிக்கச் செய்வது ஒரு உத்தி. உண்மையில் ஆறு விரல் என்பது மரபணு சிதைவின் அடையாளம். நெருங்கிய உறவினர்களுக்குள் திருமணம் ( consanguinous marriage) செய்வது பல மரபணு கோளாறுகளை ஏற்படுத்துகிறது. அதன் ஒரு வெளிப்பாடு ஆறு விரல். மருத்துவ ரீதியாக இது polydoctyly syndactyly என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஆறு விரலுக்கு இத்தகைய மண உறவு அல்லாத காரணம் கதிர்வீச்சுதான். கதிரியக்கம் செல்களை பாதிப்பதால் இது ஏற்படுகிறது.

கடலோரம் உள்ள கல்பாக்கத்தின் வடக்கே 35 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் கோவளம் இருக்கிறது. இடையில் புதிய கல்பாக்கம், தேவநேரி,மகாபலிபுரம்,வெண்புருசம்,கொக்கிலமேடு முதலிய இடங்கள் உள்ளன. தெற்கே 45 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் மரக்காணம். நடுவே மெய்யூர் குப்பம், செட்ராஸ் குப்பம்,புதுப்பட்டினம் குப்பம், ஒய்யாலி குப்பம்,கடப்பாக்கம், கைப்பாணி குப்பம் முதலிய இடங்கள் உள்ளன.

இந்தப் பகுதிகளில் ஆறு விரல் உள்ளவர்கள் எத்தனை பேர் என்று ஆய்வு செய்தார். அதாவது நெருங்கிய உறவில் திருமணம் செய்யாத குடும்பங்களில் மட்டுமாக.12 வயதுக்குக் கீழே ஆறுவிரல்காரர்கள் எண்ணிக்கை : செட்ராஸ் குப்பம்- 2 டவுன்ஷிப்- 3 புதுப்பட்டினம் - 1 ஒய்யாலிகுப்பம் -2 தேவநேரி - 2 மகாபலிபுரம் - 1. இருபது 20 வயதுக்கு மேல் ஆறுவிரல்காரர்கள் எண்ணிக்கை - மரக்காணம் - 1, புதுப்பட்டினம் குப்பம் - 1, மெய்யூர் குப்பம் - 2 தேவநேரி குப்பம் - 3, ஒய்யாலிகுப்பம் - 4, செட்ராஸ் குப்பம் - 5.

முழு நேர ஊழியர்கள் சார்பில் தயங்கித் தயங்கியாவது குரல் எழுப்ப தொழிற்சங்கம் இருக்கிறது. காண்ட்டிராக்ட் கூலிகளாக வரும் எண்ணற்ற படிப்பறிவற்ற இளம் தொழிலாளர்களுக்காகவும் அப்பாவி பொது மக்களுக்காகவும் குரல் தரக்கூட ஆள் இல்லை.

புற்று நோய் என்பது ஒரே நாளில் வெளிப்பட்டுவிடுவதில்லை. நீண்ட காலம் இருந்து தொல்லை தந்து உயிர் குடிப்பது. இவ்வளவு அபாயகரமான நோயை ஏற்படுத்தக்கூடிய கதிரியக்கத் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி நாமே நம்க்கு அணுகுண்டு வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்

கல்பாக்கம் மின்சாரம் உற்பத்தி செய்ய ஆகும் செலவுக்கும் அதற்குக் கிடைக்கும் விலைக்கும் சம்பந்தமே கிடையாது. பெரும் நஷ்டம்தான். எதற்காக மத்திய அரசு தனக்கும் நஷ்டம் ஏற்படுத்திக் கொண்டு தமிழக ஏழை மக்களுக்கும் புற்று நோயை ஏற்படுத்திக் கொண்டு கூடன்குளம் ,கல்பாக்கத்தில் மின்சாரம் தயாரிக்க வேண்டும் ?

நமது நாட்டின் அணுகுண்டு தயாரிப்பதுதான் அசல் நோக்கமாக இருக்கலாம். அதை வெளியில் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் அதற்காக தமிழக மக்கள் தரும் விலை என்ன ? தலைமுறை தலைமுறையாகப் புற்று நோய், genetic disorders, மலட்டுத்தன்மை இவற்றை எதற்காக தமிழர்கள் அனுபவிக்க வேண்டும் ? வட தமிழ்நாட்டு மக்களும் மீனவர்களும் பாதிக்கப்படுவது போதாது என்று தென் தமிழ் நாட்டு மக்களும் மீனவர்களும் பாதிக்கப்படுவதற்காகக் கூடங்குளத்தையும் தாரை வார்த்து வைத்திருக்கிறோம்.

கதிர்வீச்சு ஒரு விபத்து நடந்தால் போதும். செர்னோபில் கதி ஏற்படும். கதிர்வீச்சுக்கு ஆட்சி நடத்துவது அதிமுகவா, திமுகவா என்ற வேறுபாடுகளெல்லாம் கிடையாது. கடவுளை விடக் கதிர்வீச்சு சமத்துவத்தில் நம்பிக்கையுள்ளது. கடவுளாவது சிலரை ஏழையாகவும் சிலரை பணக்காரராகவும் சிலரை புத்திசாலிகளாகவும் சிலரைப் பாமரராகவும் படைத்துவிட்டார் என்கிறார்கள். கதிர்வீச்சு இந்த பேதம் எதுவும் பார்க்காது. அதற்கு நீங்களும் நானும் ஒன்றுதான்

இங்கு கல்பாக்கதை கேன்சர் கல்பாக்கம் என்றே அழைக்க துவங்கிவிட்டனர்

அணு மின் நிலையங்கள் மக்கள் உயிரினும் முக்கியமானதல்ல

Govindaraj.K
Google Plus: http://www.gplus.to/govindarajk

Wednesday, November 9, 2011

அருள்மிகு பெரியநாயகி அம்பாள் உடனுறை புராதனவனேஸ்வரர் திருக்கோயில் -திருச்சிற்றம்பலம்( Thiruchitrambalam)


'பூ விழுங்கி' விநாயகர்


அருள்மிகு பெரியநாயகி அம்பாள் உடனுறை புராதனவனேஸ்வரர் திருக்கோயில்,
திருச்சிற்றம்பலம் -பட்டுக்கோட்டை வட்டம்- 614 601- தஞ்சாவூர் மாவட்டம்.
Sri Periyanayaki Amman Temple- Thiruchitrambalam


தல வரலாறு கோயில் தலபுராணம்



இறைவர் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ புராதனவனேஸ்வரர்.
இறைவியார் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ பெரியநாயகி.
உடன் அமைந்துள்ள சன்னதிகள்: நடராஜர்,ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயர்,ஸ்ரீ கணபதி,முருகன்,
வெங்கடாஜலபதி,ஸ்ரீ லக்ஷ்மி,
தல மரம் :
தீர்த்தம் :
பழமை : 500-1000 வருடங்களுக்கு முன்
வழிபட்டோர் : சுந்தரர்,திருஞான சம்பந்தர்
வைப்புத்தலப் பாடல்கள் : சுந்தரர் - தேங்கூ ருந்திருச் (7-12-4).
திருச்சிற்றம்பலம் இத்தலம் சுந்தரர் வாக்கில் இடம்பெற்றுள்ள - வைப்புத் தலமாகும்.

சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் அருளிச்செய்த தேவாரப் பதிகங்கள்

(ஏழாம் திருமுறை)

7.12 திருநாட்டுத்தொகை

பண் - இந்தளம்

திருச்சிற்றம்பலம்

112

வீழக் காலனைக் கால்கொடு பாய்ந்த விலங்கலான்
கூழை ஏறுகந் தானிடங் கொண்டதுங் கோவலூர்
தாழை யூர்தக டூர்தக்க ளூர்தரு மபுரம்
வாழை காய்க்கும் வளர்மரு கல்நாட்டு மருகலே.

7.12.1
113

அண்டத் தண்டத்தின் அப்புறத் தாடும் அமுதனூர்
தண்டந் தோட்டந்தண் டங்குறை தண்டலை யாலங்காடு
கண்டல் முண்டல்கள் சூழ்கழிப் பாலை கடற்கரை
கொண்டல் நாட்டுக்கொண் டல்குறுக் கைநாட்டுக் குறுக்கையே.

7.12.2
114

மூல னூர்முத லாயமுக் கண்ணன் முதல்வனூர்
நால னூர்நரை ஏறுகந் தேறிய நம்பனூர்
கோல நீற்றன்குற் றாலங் குரங்கணின் முட்டமும்
வேல னூர்வெற்றி யூர்வெண்ணிக் கூற்றத்து வெண்ணியே.

7.12.3
115

தேங்கூ ருந்திருச் சிற்றம் பலமுஞ் சிராப்பள்ளி
பாங்கூர் எங்கள் பிரானுறை யுங்கடம் பந்துறை
பூங்கூ ரும்பர மன்பரஞ் சோதி பயிலுமூர்
நாங்கூர் நாட்டுநாங் கூர்நறை யூர்நாட்டு நறையூரே.

7.12.4
116

குழலை வென்ற மொழிமட வாளையோர் கூறனாம்
மழலை யேற்று மணாளன் இடந்தட மால்வரைக்
கிழவன் கீழை வழிப்பழை யாறு கிழையமும்
மிழலை நாட்டு மிழலைவெண் ணிநாட்டு மிழலையே.

7.12.5
117

தென்னூர் கைம்மைத் திருச்சுழி யல்திருக் கானப்பேர்
பன்னூர் புக்குறை யும்பர மர்க்கிடம் பாய்நலம்
என்னூர் எங்கள் பிரானுறை யுந்திருத் தேவனூர்
பொன்னூர் நாட்டுப்பொன் னூர்புரி சைநாட்டுப் புரிசையே.

7.12.6
118

ஈழ நாட்டுமா தோட்டந்தென் னாட்டிரா மேச்சுரம்
சோழ நாட்டுத் துருத்திநெய்த் தானந் திருமலை
ஆழி யூரன நாட்டுக்கெல் லாம்அணி யாகிய
கீழை யில்லர னார்க்கிடங் கிள்ளி குடியதே.

7.12.7
119

நாளும் நன்னிலந் தென்பனை யூர்வட கஞ்சனூர்
நீள நீள்சடை யான்நெல்லிக் காவு நெடுங்களங்
காள கண்டன் உறையும் கடைமுடி கண்டியூர்
வேளார் நாட்டுவே ளூர்விளத் தூர்நாட்டு விளத்தூரே.

7.12.8
120

தழலும் மேனியன் தையலோர் பாகம மர்ந்தவன்
தொழலுந் தொல்வினை தீர்க்கின்ற சோதிசோற் றுத்துறை
கழலுங் கோவை யுடையவன் காதலிக் கும்மிடம்
பழனம் பாம்பணி பாம்புரந் தஞ்சைதஞ் சாக்கையே.

7.12.9
121

மைகொள் கண்டனெண் டோளன்முக் கண்ணன் வலஞ்சுழி
பைகொள் வாளர வாட்டித் திரியும் பரமனூர்
செய்யில் வாளைகள் பாய்ந்துக ளுந்திருப் புன்கூர்நன்
றையன் மேய பொழிலணி ஆவடு துறையதே.

7.12.10
122

பேணி நாடத னிற்றிரி யும்பெரு மான்றனை
ஆணை யாவடி யார்கள் தொழப்படும் ஆதியை
நாணி ஊரன் வனப்பகை யப்பன்வன் றொண்டன்சொல்
பாணி யாலிவை யேத்துவார் சேர்பர லோகமே.

7.12.11

திருச்சிற்றம்பலம்


திரு + சித் + அம்பலம் - அம்பலம் (

திருச்சிற்றம்பலம் )

என்றால் மேடை என்று பொருள். பொன்னம்பலத்தில் ஆனந்த தாண்டவம் ஆடி ஞான மார்க்கத்தை விளக்குவதால் நாதனுக்கு இத்திரு நாமம் வரப்பெற்றது.

தேவாரம் ஓதுவதற்கு முன் திருச்சிற்றம்பலம் என்று சொல்லி விட்டுத் தொடங்குவது மரபு காரணம். அதனால் தான் திருமுறை ஓதுபவர்கள் ஆரம்பத்திலும் முடிவிலும் திருச்சிற்றம்பலம் என்று சொல்வார்கள்.இந்த புண்ணிஸ்தலம் தான் சைவத் திருமுறைகளைப் பாதுகாத்து உபசரித்து வந்துள்ளது.

சிறப்புக்கள்

'பூ விழுங்கி' விநாயகர்

இக்கோயிலில் அம்பாள் சன்னதியில் வலப்புறம் பழம் பெருமை வாய்ந்த விநாயகர் உள்ளார்.இத்தல விநாயகரைப் பிரார்த்தனை செய்வோர் விநாயகரின் இரு காதுகளிலும் பூக்களைச் செருகிவைத்து வேண்டுகின்றனர்; பிரார்த்தனை நிறைவேறுமாயின் விநாயரின் செவித் தூவாரங்களில் செருகப் பெற்ற பூக்கள் உள்ளே இழுத்துக் கொள்ளப்படுகின்றன.இவ்விநாயகர் உள்ளே இழுத்துக் கொண்டால் நமது வேண்டுதல் நிறைவேறும், நினைத்த காரியம் கைகூடும். இதனால் இத்தல விநாயகர் 'பூ விழுங்கி' விநாயகர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.

பக்தர்களின் நம்பிக்கையாக இன்றும் பூவைக்கும் பழக்கம் இருக்கிறது.

இங்குள்ள நடராஜர் 'அம்பலத்தாடுவார்' ஆவார்

கோயிலின் பக்கத்திலும், எதிரிலுமாக இரு தாமரைக் குளங்கள் நல்ல நிலையில் உள்ளன. மக்கள் பயன்படுத்துகின்றனர்.

இங்குள்ள கல்வெட்டுக்கள் சோழர், பாண்டியர், விஜயநகர மன்னர்கள் காலத்தியவை.

இத்தலத்திலிருந்து 1 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் உள்ள திருச்சிற்றம்பலத்தில் வயல்வெளியில் தனி இடத்தில் எமன் வீற்றிருக்கிறார்.ஒருசமயம் தேவர்கள், சிவபெருமானை வேண்டச்சென்ற போது, அவர் நிஷ்டையில் இருந்தார். எனவே, மன்மதனை வரவழைத்து அவன் மூலமாக சிவன் தவத்தை கலைத்தனர். இதனால் கோபம் கொண்ட சிவன், மன்மதனை அழித்தார்.

பின் ரதிதேவியின் வேண்டுதலுக்காக இத்தலத்திற்கு அருகிலுள்ள ஓர் தலத்தில் உயிர்பித்தார். அப்போது எமதர்மன், சிவனிடம் தனக்கு அழிக்கும் பணி கொடுத்திருக்கும்போது, அதனை செய்ய தனக்கு உத்தரவிடும்படி வேண்டினார்.

சிவனும் அவருக்கு அருள்புரிந்தார். இதன் அடிப்படையில் பிற்காலத்தில் இவ்விடத்தில் எமதர்மனுக்கு கோயில் கட்டப்பட்டது.

தல வரலாறு:

வனவாசமும் வாழ்க்கையின் அவசியமே என உலகிற்கு உணர்த்திட இறைவன் தன் தேவியுடன், வனப்பிரதேசமாக விளங்கிய இப்புராதனவனத்தில் தங்கி, தேவர்களும், சித்தர்களும், துறவிகளும் சூழ வந்தமர்ந்தார்.

இத்தலத்தில் காமனை எரித்ததற்கு சான்றாக "காமன் கொட்டல்' என்ற இடத்தில் காமன் பண்டிகை விழா நடக்கிறது.

பிரார்த்தனை:

ஸ்ரீ
பெரிய நாயகி அம்மனை வழிபட்டால் குழந்தை வரம் கிட்டும். நோய்கள் தீரும். காளையர்களுக்கும், கன்னியர்களுக்கும் நல்ல மணமாலையும், வாழ்வும் அமையும் என்பது நம்பிக்கை

நேர்த்திக்கடன்:

சுவாமி, அம்பாளுக்கு அபிஷேகம் செய்தும், வஸ்திரம் அணிவித்தும், நேர்த்திக்கடன் நிறைவேற்றலாம்.

திருவிழா:

மகா சிவராத்திரி,மாசி மகத் திருவிழா,வைகாசி விசாக திருவிழா (வெள்ளி ரதம் பவனி,தேரோட்டம்,தீர்த்தம்,தெப்பம்)ஆண்டுதோறும் வைகாசி விசாக திருவிழா கொடியேற்றத்துடன் துவங்கி வைகாசி விசாக திருவிழாவை முன்னிட்டு பனிரெண்டு மண்டகப்படிதாரர்கள் என்று சொல்லப்படும் சுற்று வட்டார பகுதியில் வசிக்கும் கிராம மக்கள் கொண்டாடுவர்
கள்.

அமைவிடம்(Loaction)-
மாநிலம் : தமிழ் நாடு ( Tamil Nadu)
திருச்சிற்றம்பலம் -பட்டுக்கோட்டை வட்டம்- 614 601- தஞ்சாவூர் மாவட்டம்.
பட்டுக்கோட்டை - அறந்தாங்கிச் சாலையில் உள்ளது. பட்டுக்கோட்டையிலிருந்து 15 கி.மீ.; அறந்தாங்கியிலிருந்து 34 கி.மீ.ல் சாலையோரத்தில் கோயில் உள்ளது.

திறக்கும் நேரம்:

காலை 6 மணி முதல்11 மணி வரை, மாலை 4 மணி முதல் இரவு 8 மணி வரை திறந்திருக்கும்.
அன்புடனும்
Govindaraj.K
kgovindaraj.tcbm@gmail.com